น้ำตาสิไหลเฮ็ดหยังบ่ได้เมื่อได้ยินคำว่าสิไปจากปากคนฮัก
เก็บอาการบ่อยู่ต้องกลายเป็นคนอกหักทั้งทั้งที่ใจยังฮักเจ้าแฮง
ที่ผ่านมาเจ้าแสดงหรือว่าทำท่าฮักคือได้ตัดสินใจจากกันง่ายๆ
ใจของคนเฮากะเป็นจังซี่ละน้อ
บัดได้พ้อผู้ใหม่ บ่หนักแน่นในความฮักเก่า
คำสัญญาที่มีกะคงสิเป็นแค่คำเว้าที่เจ้าบ่สน
ร้อยพันเหตุผล บ่อาจยื้อเอาไว้มื้อนี่เจ้าเบิดใจ
ฮักเจ้าแป๋ตาย แต่สุดท้ายบ่มีความหมายคงต้องยอม
อ้ายเป็นดอกไม้ที่มันไร้กลิ่นหอม
ที่เจ้านั้นพร้อมสิเด็ดมันทิ้งทุกเวลา หากต้องการ
ต้องยอมรับความเศร้าทนความเหงาที่เข้าในใจ
ฝืนเจ้าของต้องอยู่ให้ได้เจ็บซ้ำใดกะต้องไปต่อ
อย่าได้กลับไปง้อให้เขาพ้อในทางที่ดี
เก็บความฮักของเฮาที่มีเอาไว้ให้กับผู้ใหม่
เปรียบอ้ายเป็นดอกไม้อ้ายกะซ่ำดอกไม้เก่า
หมดเวลามันก็แห้งเฉา หมดกลิ่นหอมให้เจ้าดอมดม
ให้เจ้าไปตามลมให้เจ้าสุขสมกับเขา
คนจังเจ้าบ่เสียดายดอกเด้อ
ร้อยพันเหตุผล บ่อาจยื้อเอาไว้มื้อนี่เจ้าเบิดใจ
ฮักเจ้าแป๋ตาย แต่สุดท้ายบ่มีความหมายคงต้องยอม
อ้ายเป็นดอกไม้ที่มันไร้กลิ่นหอม
ที่เจ้านั้นพร้อมสิเด็ดมันทิ้งทุกเวลา
ร้อยพันเหตุผล บ่อาจยื้อเอาไว้มื้อนี่เจ้าเบิดใจ
ฮักเจ้าแป๋ตาย แต่สุดท้ายบ่มีความหมายคงต้องยอม
อ้ายเป็นดอกไม้ที่มันไร้กลิ่นหอม
ที่เจ้านั้นพร้อมสิเด็ดมันทิ้งทุกเวลา
หากต้องการ
หากต้องการ